Alians strategiczny — czym jest?

Celem każdego przedsiębiorstwa jest generowanie zysku, co jest możliwe tylko wtedy, gdy firma jest w stanie utrzymać się na rynku. W wielu branżach konkurencja jest bardzo duża, co sprawia, że zarządzający są coraz bardziej otwarci na współpracę, przejęcia lub fuzje. Nabywanie innego przedsiębiorstwa, bez względu na formę, wymaga dysponowania znacznym kapitałem, co często stanowi nieprzezwyciężalną przeszkodę. Dlatego wiele firm decyduje się na współpracę, widząc w tym możliwość utrzymania się na rynku lub zwiększenia udziału w nim.

Przeczytaj również: Agencja SEO Kraków - klucz do skutecznej optymalizacji stron

Na czym polega alians strategiczny, jakie są rodzaje i w jakim celu się go podejmuje? Wyjaśniamy!

Alians strategiczny — definicja

Aliansem strategicznym nazywamy współpracę między przedsiębiorstwami, które dążą do osiągnięcia wspólnego celu. Taki sojusz może być zawierany zarówno przez konkurencyjne dotychczas podmioty, jak i firmy, które nie są ze sobą w bezpośredniej rywalizacji. Zawarcie takiego sojuszu nie wpływa istotnie na dalsze funkcjonowanie jego uczestników. Przedsiębiorstwa zachowują swoją autonomię i niezależność organizacyjną, ale jednocześnie współpracują w określonym zakresie, co umożliwia im skuteczniejszą konkurencję, wymianę doświadczeń oraz biznesowe know-how.

Rodzaje aliansów strategicznych

Alianse ścisłej integracji

To forma współpracy, w której przedsiębiorstwa decydują się na jeszcze głębsze połączenie i współdziałanie. W takim sojuszu firmy mogą łączyć swoje zasoby, technologie, a nawet struktury organizacyjne, tworząc jedną zintegrowaną jednostkę. Przedsiębiorstwa działają w ramach aliansu jako jedna jednostka, co pozwala im na osiągnięcie większej synergii, zwiększenie efektywności i konkurowanie na wyższym poziomie. Alianse ścisłej integracji często obejmują wspólne zarządzanie, współdzielenie kosztów i korzyści oraz bliską współpracę strategiczną, mając na celu osiągnięcie wspólnych celów biznesowych.

Alianse komplementarne

Alianse komplementarne są formą współpracy, w której łączą się firmy o zróżnicowanych kompetencjach i udziałach. Ich celem jest wykorzystanie wzajemnych komplementarnych wkładów partnerów, gdzie jedno przedsiębiorstwo dostarcza produkt, którego sprzedaż i rozwój opierają się na umiejętnościach drugiego partnera. W ten sposób partnerzy unikają konieczności inwestowania w identyczne aktywa, korzystając z różnorodnych zasobów. Dodatkowo unikają bezpośredniej konkurencji, dzięki zróżnicowaniu produktu będącego przedmiotem aliansu. Alianse komplementarne znajdują zastosowanie w różnych sektorach, takich jak telekomunikacja, gdzie powszechne są partnerstwa tego rodzaju.

Partnerstwo wertykalne

Partnerstwo wertykalne, znane również jako integracja wertykalna, odnosi się do strategii współpracy między przedsiębiorstwami działającymi na różnych etapach łańcucha dostaw lub produkcji. W takim partnerstwie firma decyduje się na połączenie z innym podmiotem gospodarczym, który znajduje się na wcześniejszym lub późniejszym etapie procesu produkcyjnego, lub dystrybucji.

Partnerstwo wertykalne ma na celu zwiększenie efektywności operacyjnej, kontroli nad jakością, ograniczenie kosztów oraz poprawę konkurencyjności na rynku. Poprzez integrację z partnerem wertykalnym, firma może uzyskać większą kontrolę nad dostawami surowców, zwiększyć efektywność produkcji, skrócić czas reakcji na zmiany w rynku i poprawić jakość produktów lub usług.

Partnerstwo wertykalne może przyjąć różne formy, takie jak nabywanie dostawców lub dystrybutorów, tworzenie wspólnych przedsiębiorstw lub umowy długoterminowe. Wszystko zależy od potrzeb i celów przedsiębiorstwa oraz rodzaju branży, w której działa. Partnerstwo wertykalne może być korzystne zarówno dla mniejszych firm, które zyskują dostęp do stabilnych źródeł surowców lub kanałów dystrybucji, jak i dla większych przedsiębiorstw, które zwiększają kontrolę nad swoim łańcuchem wartości i poprawiają efektywność.

Alianse addytywne

Alianse addytywne to forma strategicznej współpracy między przedsiębiorstwami, która polega na dodawaniu i łączeniu swoich zasobów, kompetencji lub technologii w celu osiągnięcia synergii i tworzenia dodatkowej wartości. W takim sojuszu przedsiębiorstwa decydują się na wspólne działania, które przynoszą korzyści obu stronom, bez konieczności połączenia się w jedną organizację.

Celem tego sojuszu jest osiągnięcie krytycznej skali produkcji danego produktu w określonym sektorze działalności. Poprzez tę współpracę konkurencja zostaje wyeliminowana, a projekt jest podzielony na części, z których każda jest realizowana przez odpowiedniego partnera. Takie alianse są najczęściej stosowane w branży lotniczej oraz przemyśle zbrojeniowym.

W aliansach addytywnych przedsiębiorstwa mogą dzielić się wiedzą, innowacjami, zasobami finansowymi, rynkowymi, technologicznymi lub sieciami dystrybucji. Poprzez takie współdziałanie, przedsiębiorstwa mogą osiągnąć skuteczniejsze wprowadzanie nowych produktów na rynek, wzrost efektywności operacyjnej, dostęp do nowych rynków lub technologii, a także zwiększenie konkurencyjności.

Porozumienie międzysektorowe

Porozumienie międzysektorowe to forma współpracy i partnerstwa pomiędzy różnymi sektorami gospodarki, takimi jak sektor publiczny, sektor prywatny i sektor społeczny. Polega na nawiązaniu formalnego lub nieformalnego porozumienia w celu osiągnięcia wspólnych celów, lub rozwiązania określonych problemów społecznych, ekonomicznych lub środowiskowych.

Tego rodzaju porozumienia mają na celu wykorzystanie unikalnych perspektyw, zasobów i kompetencji każdego sektora, aby stworzyć synergiczne efekty, które przynoszą korzyści dla wszystkich zaangażowanych stron. Przykłady porozumień międzysektorowych obejmują partnerstwa publiczno-prywatne w zakresie infrastruktury, inicjatywy społeczne wspierane przez przedsiębiorstwa, programy edukacyjne realizowane we współpracy z sektorem publicznym i społecznym, oraz wspólne projekty badawczo-rozwojowe.

Joint venture

To porozumienie, w którym dwie lub więcej firm decyduje się na wspólne utworzenie nowej działalności gospodarczej. Umowa ta obejmuje kwestie takie jak udostępnienie zasobów finansowych i materialnych, podział wydatków, decyzje podejmowane w ramach działalności oraz wszelkie inne zagadnienia dotyczące organizacji pracy.

Celem takiego porozumienia jest osiągnięcie określonych korzyści poprzez połączenie zasobów, kompetencji i umiejętności partnerów. W ramach takiego porozumienia uczestniczące firmy mogą dzielić się zarówno kosztami, jak i zyskami wynikającymi z działalności wspólnego przedsięwzięcia.

Wspólne przedsięwzięcie może przyjąć różne formy i dotyczyć różnych branż. Może to być np. wspólny projekt badawczo-rozwojowy, produkcja i dystrybucja produktów, wejście na nowe rynki zagraniczne lub wspólne inwestycje w nieruchomości. Kluczowym elementem joint venture jest podział zarządzania i kontroli między partnerami, zwykle oparty na umowie, która reguluje prawa i obowiązki każdej strony.

Wspólne przedsięwzięcie może przynieść wiele korzyści, takich jak wzrost możliwości rozwoju, dzielenie ryzyka, dostęp do nowych rynków, zdobycie nowych umiejętności i technologii oraz synergia wynikająca z połączenia zasobów i kompetencji różnych firm. Jednak powodzenie przedsięwzięcia zależy od skutecznego zarządzania, jasnych celów i wzajemnego zaufania między partnerami.

Zalety i wady aliansu strategicznego

• Możliwość zdobycia nowych rynków.

• Poznanie nowych kompetencji, wzajemne uczenie się partnerów.

• Podział ryzyka finansowego.

• Pozyskanie wartościowych zasobów (informacji, aktywów finansowych itd.)

• Poszerzenie bazy klientów oraz budowanie pozytywnego wizerunku własnej marki.

• Niewłaściwy sojusznik może stosować nieuczciwe praktyki, za które potencjalnie bylibyśmy zmuszeni wziąć odpowiedzialność.

• W przypadku partnerstwa między dwoma firmami z tej samej branży istnieje ryzyko wystąpienia nieuczciwej konkurencji oraz skłonności do kopiowania rozwiązań i pomysłów od partnera.

• Utrata części zasobów.